Pre nego što počnemo sa daljim tekstom, voleli bismo na samom početku da Vam pojasnimo šta je zapravo mašina za prevođenje. Naime, mašina za prevođenje je produkt računarske lingvistike, oblasti koja istražuje korišćenje kompjuterskog softvera da prevede tekst ili govor sa jednog jezika na drugi.
Prvi takav program nastao je davne 1954. godine. U takozvanom „Georgetown- IBM“ eksperimentu preko šezdeset rečenica je prevedeno sa ruskog na engleski jezik. Međutim, iako je eksperiment svojevremeno bio veliki uspeh, javili su se problemi u prevodu određenih pojmova.
1959. godine, IBM je kreirao softver za prevođenje Mark I, a do 1963, Mark II je uveliko prevodio i do 5000 reči na sat. Napredak tehnologije i Vijetnamski rat, doveli su do razvoja IBM 360/67, softvera koji je prevodio između 80.000 i 100.000 reči na sat sa engleskog na vijetnamski.
Danas postoji veliki broj softvera koji omogućavaju rad programima za prevođenje. Jedan čovek može da kvalitetno prevede maksimalno 500 reči na sat, dok je jedan kompjuterski program u stanju da prevede i do 4.000 reči u minutu. U prilog tome, programi za prevođenje mogu prevedene dokumente da čuvaju u memoriji i po potrebi ih ponovo koristite.
Međutim, nijedan prevod, nastao kao rezultat rada softvera, se ne može okarakterisati kao savršen. S tim u vezi ljudski faktor je i dalje nezamenjiv sastojak svakog kvalitetnog prevoda.
* Computer Assisted Translation